Ateşin ve güneşin topraklarında
Adem´den önce de akardı o nehirler
Adem´in arkasında yürüyen erler
Bütün olanları çok sonradan gördüler

Ateşin çocukları olmazdan önce
Şamaş´ın çocuklarıydılar
Bir alınteri pişerdi ocaklarında
Bir de yüreklerinde dostluklar
Gelip iki nehrin arasında durdular
Her birine bir tutam saç
Bir de kurban sundular
Halklar denizine doğru akan
Işıktan bir nehir oldular