Günümüzde epik şiir yazmak mümkün mü? Mümkünse, bunun klasik epopeden farkı ne?
Okur, bu sorunun yanıtını Raif Özbenin Asyalı Ayyaşında bulacaktır. Özben, görünmeyen yaşamların epiğini yazıyor; sıradan insanların, ya da bütün yolculukları bir abonman bileti kadar küçülmüş olan herkes in, bir epik söze dönüşebileceğini gösteriyor.
Sanıyorum, şu söylenebilir: Raif Özbenin şiiri, ne yaşamın onlara, ne de onların yaşama yettiği insanların arkaya itilmiş sözünü öne çıkaran bir şiir. Kısık sesli bir Ulysses sözü. Belki de anti-epik?