Esmâ-i hüsnâ bir mehtaplı gecede görünen güzelliğin arkasıdır. Esmâ-i hüsnâ, herkesin gördüğünü görmekten fazlasıdır. Esmâ-i hüsnâ aynalar aynasıdır. Esmâ-i hüsnâ bir mim faslıdır. Esmâ yoksa, eşya hiçbir şeydir; hiiiç! Mim´li esmâların sonsuz güzelliğinin kıyısına hoş geldiniz.
* * *
Adamın biri her mehtaplı gecede, alır başını deniz kıyısına gidermiş. Döndüğünde çevresindekiler ona şu soruyu sorarlarmış: Ne gördün?
Dünya güzeli deniz kızları gördüm, altın saçlarını gümüş taraklarla tarıyorlardı dermiş her defasında.
Bir gece yine tek başına deniz kıyısına vardığında, gerçekten dünya güzeli deniz kızları görmüş, altın saçlarını gümüş taraklarla tarıyorlarmış. Döndüğünde çevresindekiler yine sormuşlar: Ne gördün?
Hiiç demiş. Hiiç bir şey.